Vandaag was het een zeer aangename, mooie en rustige dag. Op verzoek van Erik hebben we deze ochtend om 6 uur samen ontbijt gehad. Daarnaast was het de bedoeling dat elk in zijn eigen tempo verder zou gaan maar dat tempo bleek nagenoeg hetzelfde zodat we de hele tocht voor het eerst samen hebben gelopen. Het eerste gedeelte speelde zich hoofdzakelijk af door de bossen in de gietende regen. Desondanks heb ik er intens van genoten en veel mooie plaatjes vastgelegd. Het was echt een heel mooi bos en pad. Eric had er zo geen kijk op want voor hem was de regen wel een spelbreker. Rond de middag zijn we aangekomen in Bostens en het was precies of het werd ons ingegeven dat we de kerk eens moesten bezoeken. Nou zeg toen we binnenkwamen stonden we alle twee aan de grond genageld. Dit was echt ongelooflijk mooi en het zal me nog een tijd lang bijblijven. We hebben weliswaar geen enkele pelgrim gezien tenminste niet in onze richting. We kwamen wel twee pelgrims tegen in de tegenovergestelde richting. Zij waren op weg naar Vezelay en bevestigden eerdere geruchten dat het op de Camino frances veel te druk was. Dit stemt toch tot nadenken voor het vervolg. Eric had voor vandaag een hotelletje geboekt. Ikzelf had mijn zinnen nog maar eens gezet op een refuge. Toen ik hier aankwam moest ik de vrijwilliger even bellen en die kwam binnen twee minuten met de sleutel. Na een korte voorstelling vroeg hij mij terecht of ik het kerkje van Bostens had gezien. Ik had blijkbaar de hele accomodatie voor mij alleen. Na de was en plas ben ik de stad ingetrokken op zoek naar wat eten. Dat de duurde wel even. Alles maar dan ook alles was weer dicht op een na. Iedere toerist hier was op zoek naar eten het is gewoonweg niet te vatten hoe makkelijk die Fransen zijn. Het is weer een spaghetti bolognaise geworden met een half stokbrood dat ik in de epiceria nog kon krijgen. Na het bijwerken van mijn blog ben ik mijn slaapzak in gedoken en ben ik weer vol verwachting voor morgen. Het ga jullie goed. Doei.