De bedoeling was om vandaag een dagje rust te nemen maar dat is zoals het altijd gaat zonder rekening te houden met de wet van de Camino. Ik had geen idee hoe Vezelay er zou uitzien. Ik had wel een vermoeden maar dat is dus gans anders uitgedraaid. Het is een zeer aangenaam toeristisch stadje. Om te beginnen zijn we vanmorgen naar de mis geweest. We waren zo onder de indruk dat we rond de middag nog eens zijn geweest. Daarna zouden we een nog iets gaan eten maar de beoogde restaurants stopten ermee om half drie. Dat is eigenlijk niet te bevatten als je ziet hoeveel toeristen er hier rondlopen. Uiteindelijk zijn we op voorstel van onze nieuwe collega Sonja en Leonard gaan koken in de keuken. Ik en Chris hadden het gemunt op zuurkool terwijl Sonja en Leonard hun zinnen hadden gezet op een pasta. Mijn collega Chris en Leonard gaan morgen dus naar huis. Het zal even wennen worden maar er zijn inmiddels pelgrims genoeg komen opdagen om mee te stappen. Misschien is het eens goed om eens een periode alleen op pad te gaan maar dat …….zien we morgen wel weer.