Vannacht om twee uur ben ik verhuisd naar de inkomhal want mijn gezellen snurkten het kot aan diggelen. Tot overmaat van ramp kwam de kat des huizes mij om vijf uur wakker maken. Ik vond het toen allemaal welletjes en ben dan maar zonder ontbijt vertrokken. Na 7 km was er volgens mijn gids een bar/restaurant en daar zou ik dan eten. Maar dat was nog maar eens een foutieve inschatting want om 8 uur opengaan is naar franse normen ook hier iets teveel gevraagd. Dan maar verder naar het volgende dorp op zowat 8 km. Daar had ik iets meer geluk want daar kon ik tenminste toch een koffie krijgen. Voor een koffiekoek moest ik dan weer iets verder naar een automaat. Al bij al is het rond de klok van 11 dan toch gelukt om te ontbijten. Rond de middag verscheen Piet weer uit het niets Piet heb ik drie weken terug ontmoet met Hugo maar die zit al een eind verder zo te horen. In Marsac aangekomen zijn we samen iets gaan eten bij Chez Jacques in een heel bijzonder ingericht barretje. Piet had al een locatie gereserveerd maar dat was nog 3 km stappen en bovendien ietwat uit de route. Ik ging vlakbij even rondneuzen en het was gelijk bingo. Het is niet veel bijzonders en het eten vanavond stelt ook niet veel voor maar ik ben alleen en dat kan wel eens van pas komen na twee slapeloze nachten. Alles bij mekaar genomen was het een beetje saai vandaag maar het kan natuurlijk niet alleen zijn zoals gisteren. Ik ga nu mijn slaap inhalen hoop ik en morgen zijn we weer van de partij om. …… 05u00. Wel te rusten