Vanmorgen alles eerst maar eens gedownload vooraleer de schoenen aan te trekken. Als bij wonder verliep dat vrij soepel en was ik klaar om de grens over te steken. Achteraf gezien was het allemaal niet zo dringend want uiteindelijk ben ik noodgedwongen blijven hangen in Doornik om reden dat mijn voeten begonnen te protesteren. Ik heb ze dan maar wat rust gegund in de Auberge de Jeunesse. Op die manier maakte ik weer kennis met de gemeenschappelijke slaapzaal. Het is een lange namiddag geworden op een kamer met verder vijf lege bedden. Ik heb aan de balie naar mijn gevoel voor het eerst efkes een compagnon pelgrim gezien denk ik. Tot overmaat van ramp heb ik later op de avond nog de dokter moeten bellen voor een huisbezoek want mijn voet begon ineens op te zwellen. Mijn voet bleek geïnfecteerd door een blaar die was opengespat. Bijgevolg kon ik er nog naar de apotheker voor een doos pillen en een spray. Gelukkig mag ik morgen verder stappen al zal dat op een laag pitje zijn. Het mag nu wel eens gaan stoppen want het is tot nu toe iedere dag wel wat geweest. We gaan nu maar eens een beetje slapen en wat de dag van morgen brengt dat …………. zien we dan wel weer. Tot morgen.