Normaal gezien zou de bakker deze morgen om half acht open zijn maar omwille van de feesten gisteren is dat iets later geworden. Zodoende ben ik maar om half negen vertrokken want ik moest kost wat kost iets eten voor ik vertrok want de eerste 23 km was er niets. Het is duidelijk dat we in een andere omgeving komen. De prachtige groene velden zijn al lang verloren tijden want het graan is aan het rijpen terwijl je d’er staat op te kijken. Zo meteen begint de oogst maar daar zal ik niet veel hinder van ondervinden want we komen stilaan in de omgeving van louter schrale en dorre weilanden. Mijn watervoorraad was al een tijdje op maar nog net voor ik mijn bestemming zou bereiken zag ik een boerderijtje waar je blijkbaar kon eten. Echter het hek was dicht maar de uitbaatster kwam me te hulp en bood me een fles water aan. Na een kennismaking wilde ze ondanks dat de keuken inmiddels gesloten was mij ook nog een salade maken. Ik heb dat in dank aangenomen want stel je voor dat er straks geen avondeten is voorzien dan heb ik vannacht een probleem. Iets later dan aangekondigd ben ik om half vijf op de boerderij van Mevr. Villau aangekomen. Ze had inderdaad geen avondmaal voorzien omdat ik niet gereserveerd had. Op het einde van de rit heeft ze me toch een driegangenmenu gemaakt bestaande uit een salade, een rijstschotel en een fruitcocktail als nagerecht. Wederom moet ik besluiten dat het eten op het platteland veel beter is dan in de steden. Zo al bij al mogen we op deze zondag zeker niet klagen van het eten. Inmiddels is het half tien geworden en is het eindelijk eens gaan regenen en onweren. Dat zal mij morgen te goede komen denk ik. Maar eerst maar eens proberen slapen. Tot morgen maar weer.